رسانا ونارسانا

یک پیل خشک را به لامپ چراغ قوه و سر پیچ آن وصل نمایید و مطابق شکل دو سر لخت شده سیم های مسی را آزاد بگذارید . در یک لحظه این دو انتها را به همدیگر وصل نمایید تا مطمئن شوید که لامپ روشن می شود . اکنون شما وسیله ای دارید که می توانید با آن مواد معینی که اجازه عبور جریان الکتریکی را از خود می دهند امتحان کنید . 

دو سر لخت سیم ها را به دو نقطه از هر یک از وسایل زیر متصل کنید . این وسایل عبارتند از : گیره کاغذ ، چنگال ، کلید ، سکه ، تکه ای پارچه ، چوب ، شیشه ، کش ، کفش چرمی ، میخ ، سنجاق ، کاغذ ، گچ ، سیم روپوش دار . با تعدادی از محلولها هم می توانید امتحان کنید . آب نمک ، آب لیمو ، سرکه (‌برای ایجاد جریان در محلولها ممکن است به بیش از یک باطری نیاز داشته باشید ) . همچنین سعی کنید این آزمایشرا برای سیمهای مختلف – مسی ، آهنی ، آلمینیومی- انجام دهید . 

مشاهده خواهید کرد که :

فلزات عموماً رساناهای خوبی بوده و همه آها لامپ را روشن می کنند . اما وسائل غیر فلز ذکر شده هادی جریان الکتریکی نیستند ( آنها غیر رسانا خوانده می شوند ) . 
محلولهایی که در آنها نمک ، اسید و یا مواد قلیائی وجود داشته باشد رسانا هستند . خوب توجه کنید که سیمهای مختلف بسته به جنس آنها اثرات متفاوتی دارند . با سیم مسی لامپ بیشترین روشنائی را دارد . 

توضیح :

برای ایجاد الکتریسیته ساکن ما از مواد غیر رسانا مثل شیشه و لاستیک که اجازه نمی دهند الکتریسیته آزادانه در آنها حرکت کند استفاده می کردیم و این غیر رسانا ها در حفظ و نگه داری الکتریسیته و جلوگیری از انتقالشان به جائی که نباید بروند به ما کمک می کنند . به همین دلیل است که سیمها را با لاستیک ، پارچه یا نخ پوشش می دهند . الکتریسیته وقتی جریان می یابد که یک دوره یا سیر برگشتی به منبع خود داشته باشد . یعنی الکتریسیته فقط در یک مدار بسته به جریان در می آوریم ، از رساناها استفاده می کنیم .